ఇప్పటికీ కొన్ని వేదికల మీద
ఇంకా ఎవరో గర్వంగా
మాటలమూటల్ని విసురుతూనే ఉన్నారు
నేను అంతరిక్షాన్ని అందుకున్నానని
చందమామను చేరుకున్నానని..

అప్రతిహత శాస్త్ర పురోగతితో
సాంకేతిక ఫలాల్ని అందుకుని
సర్వసుఖాలు అనుభవిస్తూ
దర్జాగా జీవిస్తున్నాని..

కానీ నేనింకా రాతియుగంలోని
పశువు కన్నా హీనంగా
లోహాయుగంలోని ఆదిమ మానవుని కన్నా
దీనంగా నాగరికత పై పై మెరుగులతో
మానసిక అంధకార యుగంలో జీవిస్తున్నాను..

ఆదిమ మనిషి వేటాడుతూ
పచ్చి మాంసం తింటూ గుట్టల్లో,
చెట్ల తొర్రల్లో అనాగరికంగా బతికినప్పటికీ
మానవత్వం తలేగరేసుకుని బతికింది..

కానీ ఈ రాకెట్‌ యుగంలో
శాస్త్రసాంకేతికతను వాడుతూ
జీవనబండిని హాయిగా తోలుతున్నప్పటికి
కూర్చున్న చోటు నుండే ప్రపంచాన్ని
ఏలుతున్నప్పటికి..

నింగినంటుతున్న కాంక్రీట్‌ కీకారణ్యంలో
అపాదమస్తకం స్వార్థంతో నిండిపోయి
వైఫై వాడుతూ హైఫై గా ఉంటున్నప్పటికీ
మానవత్వమే ఎందుకో బిక్కచచ్చిపోయి
అడవుల్లోకి, కొండకొనల్లోకి పారిపోయింది..

ఉగ్రవాద పైశాచిక కరాళ నత్యానికి
జడిసి విమానం రెక్కలపై నుండి
జారిపడి మానవత్వం ముక్కలైతే
ఆధునిక మానవుడి ఆకత్యానికి
అదిరిపోయి మరోచోట అది
వివస్త్రయ్యి సిగ్గుతో చచ్చిపోయింది..
- సర్ఫరాజ్‌ అన్వర్‌, 9440981198