కథ
బాత్రూం గోడమీద సెల్ఫోన్ మోగుతుంది. గప్పుడే స్నానం జేసి ఇంట్లకు బోయిండు రమేశ్. రప్పున వొచ్చి ఫోన్ ఎత్తిండు..
అవతల అతని భార్య శ్రీలేఖ మాట్లాడుతూ ''ఏం లేదు! కాని పాలమూరుకు వొస్తుండ నీవు వన్
ఒక అడవిలో సింహం నివసిస్తూ వుండేది. దానికి పొగరు ఎక్కువ యుక్త వయసులో వున్నాననే గర్వంతో వ్యవహరించేది. సాటి జంతువులకు కొంచెం కూడా మర్యాద ఇచ్చేది కాదు. ఎవరూ తనను అడవికి రాజుగా నియమించకపోయినా కూడా తానే రాజునని విర్రవీగేది. నిస్సహాయ స్థితిలో కదలలేక పడున
అంజలిని కలిసిన రోజే సంధ్యకు చెప్పి ఉంటే, ఈరోజు ఇంత దూరం వచ్చేది కాదు. సంధ్య నన్ను హద్దుల్లో పెట్టేది. నా వల్ల అంజలి ఇప్పుడు చాలా బాధపడుతోంది. ఆమె కన్నీళ్లకు నేనే కారణం అనుకుంటూ భారమైన బాధతో బస్సు ఎక
జూమ్ మీటింగ్కి టైం అవుతోంది. లంకంత కొంప ఉన్నా కూడా ఎక్కడే కానీ కాస్త చోటు దొరకడం లేదు. మరో పది నిముషాలు ఆగితే మీటింగ్ స్టార్ట్ అవుతుంది. వీరేశ్ ఏమో ఎంచక్కా బెడ్రూమ్లో పని చేసుకుంటాడు. తనని ఎవరూ డిస
ధర్మవరం గ్రామంలోని పాఠశాలకు శంకరయ్య మాష్టారు బదిలీపై వచ్చారు. ఆయన తెలుగు భాషోపాధ్యాయుడు. ఆయన విద్యారంగంలో అందించిన సేవలకు రాష్ట్ర ప్రభుత్వ ఉత్తమ ఉపాధ్యాయ పురస్కారం పొందారు. అందమైన గదులు, విశాలమైన ఆటస్థలం, స్వచ్ఛమైన చల్లని గాలిని అందించే రకరకాల పచ్
ఎర్రమట్టి దిబ్బల దగ్గరున్న వటవృక్షం కింద నక్క పచారీ దుకాణం ప్రారంభించింది. సమస్త అటవీ ఉత్పత్తులను సమీకరించి, అమ్మకానికి పెట్టింది. అన్ని సరుకులు ఒకేచోట దొరకటంతో అడవి జంతువులు నక్క కొట్టుకి విపరీతంగా వచ్చేవి. అందువల్ల అక్కడ ఎప్పుడూ రద్దీగా ఉండేది.
వెంకన్న, రమణల కుమారుడు కిట్టు. వ్యవసాయ కూలీ కావడంతో ఇద్దరూ పొద్దుగాల లేసి కూలీ పనులకు వెళ్లి ఏ రాత్రికో ఇంటికి వచ్చేవారు. కిట్టు ఆలనాపాలనా నాయనమ్మ అంతమ్మే చూసుకుంటూ ఇంటి పట్టునే
అడవిలో ఒక మామిడి చెట్టు విరగకాసింది. ఆ మామిడిపండ్ల కోసం ఆశతో కోతి అక్కడికి వెళ్లి వెంటనే ఆగిపోయింది. అందుకు కారణం ఆ చెట్టు మీద ఒక చిరుత పులి ఉంది. వెంటనే కోతి ప్రాణభయంతో కిందకు దూకి ఒక ముళ్లకంప మధ్యలో దూకి ఆగింది. ఆ చిరుత పులి వెంటనే కిందకు దూకి క
నీతో నాకిక కుదురదు అన్నాడు వినయ్ తన భార్య శృతితో.
నేను అదే చెపుతున్నాను. మీతో నాకు ఫ్యూచర్ కనిపించడం లేదు. అంతే ధీటుగా అంది శృతి.
పావు గంట నుండి వాళ్ళ మాటలు వింటున్న లాయర్ మాల
కలపటం రాజ్యానికి రాజు వీరమల్లుడు. ఆయనకు తన ప్రజలలో మానవత్వం ఉన్నవారిని చూడాలన్న కోరిక కలిగింది. మంత్రితో కలిసి మారువేషంలో రాజ్యంలో తిరగసాగాడు. రాజు, మంత్రి ఒక ఊరి నుండి నడుచుకుంటూ మరో ఊరి దారి పట్టారు. ఆ బాటలో దూరంగా ఒక ఎడ్లబండి చక్రం బురదగుంటలో క
జంబుకారణ్యంలో నివసించే లేళ్ళకు, దుప్పులకు మధ్య పచ్చగడ్డి తినేకాడ పెద్ద తగాదా వచ్చింది. ''అరణ్యంలోని పచ్చగడ్డంతా మీరే తింటున్నారు. మా వాటా ఆహారం కూడా మాకు దక్కడం లేదు. మీకు, మాకు
శిరీష అద్దం ముందు నిలవడి తయారైకుంట ఉంది. బయట నుంచి తన ఫ్రెండ్ సరిత గాజులు తీస్కోని వచ్చి శిరీషకు ఇస్తే ''ఏందే ఇంత లేటు?'' గాజులు చేతులకు వేసుకుంట అన్నది.
''నీవే తయారైతావే నేను కావొద్దా?'' అనేలోపే శిరీష రెండు చేత
ఒక చెట్టు పైన గూడు కట్టుకుని ఒక పక్షి నివసిస్తూ వుండేది. పగలంతా మేతకు వెళ్ళి సాయంత్రానికి తిరిగి గూటికి చేరుకునేది. కొన్నాళ్ళకు ఆ పక్షి గుడ్లు పెట్టి పొదిగి ఆరు పిల్లలకు జన్మనిచ్చింది. వాటిని ఎంతో అల్లారుముద్దుగా పెంచసాగింది. కష్టపడి వాటికి తిండి
''ఒరేయ్! గోపీ! ఏం చేస్తున్నావ్ రా!''
''అబ్బే ఏం లేదు! '' ''అయినా నీకెందుకక్కా!?..
''మేము ఆడుకోవడానికి తూనీగల్నీ, సీతాకోకచిలుకలను పట్టుకుంటున్నాం'' కోపంగా సమాధానం ఇచ్చాడు.
''అరుణ్ రారా ! మనం పట్టుకుందాం. అదిగో! ఆ పూ
నాయిన్నీ శానాసార్లడిగిన. ఎన్ని సార్లడిగిన సుతా గదే సమాధానం.
''పెద్ద బతుకమ్మదే ముందిరా? పెద్ద బతుకమ్మా? కాదా? అని కాదు. పెద్ద మనసుతో పేర్చిన చిన్న బతుకమ్మయినా ఆ గౌరమ్మ తల్లి దీవెనలుంటాయి''. కల్లు ముంతకు ఉగ్గం కట్టుకుంట
అరణ్యపురి రాజ్యానికి రాజు సింహం. ఆ అరణ్యంలో పండ్లకూ, నీటికి కొదువ లేదు. రాజు మిగతా జంతువులన్నిటినీ తన కుటుంబసభ్యుల వలె చూసేది. ఎవరికి ఏ ఆపద వచ్చినా వెంటనే తన మంత్రి అయిన ఏనుగును పంపించి సమస్యను వెంటనే పరిష్కరించేది. రాజుగారి పాలనలో జంతువులన్నీ సంత
''కామేశ్వరీ! ఆ మందుల 'పొది'లా తెచ్చిపెట్టు'',
''అవునూ... పరమేశ్వరీ! ఫలహారం చేసి అరగంటైందంటావా?''
''లలితా! నిద్ర వస్తున్నట్లుగా వుంది. మందు బిళ్ళలు మింగిన తర్వాత కొంచెంసేపు పడుకుంటానేం.''
''క్వాక్...... క్వాక్'' అంటూ సంతోషంతో తల్లి దగ్గరకు వచ్చాయి బాతు పిల్లలు .
''ఏమిటమ్మా చాలా సంతోషంగా ఉన్నారు'' అడిగింది తల్లి.
''అమ్మా, అక్కడ నది ఒడ్డున చాలా వానపాములున్నాయి. మేమందరమూ పట్టుకొని కడుపునిండా తిన్నాము. మనం ఇక్కడే
లేలేత ఉషోదయ కిరణాలను తాకిన గాలి కిటికీలోంచి వచ్చి హిరోయిన్ వెంట్రుకలను తాకుతుంటే... గాలికి ఎగురుతున్
పులి కడుపున పులే పుడుతుంది మేక కడుపున మేక పుడుతుంది అన్నది ఎంత సత్యమో రాజు కొడుకు రాజవడం పేద కొడుకు పేదవడం అంతే సత్యం. సూర్యుడు తూర్పున ఉదయించటం మానేసే వరకూ ఇది ఇంతే!
ఒకసారి పక్షులకు, జంతువులకు పెద్ద గొడవ జరిగింది. చివరికి ఆ గొడవ కారణంగా అవి ఒకదానితో మరొకటి పరస్పరం మాట్లాడుకోకూడదని నిర్ణయించాయి.
ఒకరోజు ఒక బుజ్జి కుందేలుకు చాలా దాహం వేసింది. అది తన బొరియ వద్ద గల ఒక చెట్టుపై ఉన్న ఒక డేగ పిల్లతో ''మిత్రమా! మా
అది ఫ్యాక్టరీ కూలీల కోసం పెట్టిన హోటలు. అక్కడ అర్థణాకు ''చా'' దొరుకుతుంది. అణా పెడితే కాసిని ''భజ్యా'' తిని ''చా'' తాగవచ్చు. సాహసించి ఇంకో అర్థణా ఖర్చు పెట్టదలచినవాడు ''పాప్ ఉసల్''తో పొట్టనింపురుని
కోడి కూత మొదలయింది. నిండా కప్పుకున్న దుప్పటి పైనుంచి తీసి చన్నీళ్ళతో మొకం కడుకొని రాత్రి కలలోకి వచ్చిన తనని వెతుక్కుంటూ పొలం వైపు చేల్లల
''ఎవడ్రా వాడు! చెట్టుకు రాళ్ళు విసిరేది! చేతిలోని వంకి కర్రను తాటిస్తూ గేటు దాకా వచ్చాడు పేరయ్య.
పేరయ్యకు ఎప్పుడో తాతల నాటి స్థలం ఓ ఐదొందల గజాలుంది. అందులో నాలుగు గదుల వెనుకటి ఇల్లు పర్ణశాలలా ఉంటుంది. ఇంటి ముందు వెనుక రకరకాల పండ్ల చెట్లు పెంచ
ఓ పక్క జైలు మరో పక్క స్కూలు. చుట్టూ చిన్న చిన్న రేకుల ఇండ్లు. చుక్కల మధ్య చంద్రుడిలా ఓ బిల్డింగ్. దాని మీద హాస్టల్ను తలపించే ఓ బ్యాచిలర్స్ రూం. ఎండాకాలం కావడంతో
రాముడంతటి పితృభక్తి కలిగిన వారు, సోదర భక్తిలో లక్ష్మణుడు, భరతుణ్ణి మించిన వారు ఇంతవరకు పుట్టనే లేదు. పాదుకల పూజా సంస్కృతిని ఆచరించే వ్యక్తులు భారతదేశంలో మినహా ప్రపంచంలో మరెక్
ఓ పాత బంగ్లాలో బీడీల కార్ఖన ఉంటది. ఆ... బీడీలు తీసుకపోయే మునిమ్ సాబ్ భువనగిరి నుండి రావాలి. అప్పటికే కార్ఖన మొత్తం జనం నిడిపోయిండ్రు. ఒంటిగంట అయితుంది. ఓ చిన్న వ్యాన్లో పెద్ద పెద్ద ఆకు డాగులు (సంచులు), తాంబాకు సంచులతో పది మంది పన
సూర్యగిరి రాజ్యాన్ని విజయసింహ పాలించేవాడు. అశ్వశాలలో ఎన్నో గుర్రాలు ఉన్నా రుద్ర అనే గుర్రం విజయ సింహుడికి ఎన్నో విజయాలను ఇచ్చింది. పరుగు పెట్టడం లోను, ఎత్తైన గుట్టలు అవలీలగా ఎక్కడంలోను రుద్రను మించిన గుర్రం మరొకటి లేదు. అందుకే విజయసింహకు, రుద్ర అం
మా నాన్న కుమ్మరి. మా ఇంటి ముందు ప్రతి రోజు స్వయంవరం ఉంటుంది. ఈ స్వయం వరం పద్ధతే వేరు. కొలిమిలో బాగా కాలిన అందమైన కుండలు, కండ్లకు ఆకర్షించే కూజలు, చిన్న చిన్న పెరుగు పాత్రలు
''ఇది మీ ప్రభుత్వం, మన ప్రభుత్వం, పేదల ప్రభుత్వం మా ప్రభుత్వం ఏం చేసినా మీ కోసమే మీ సంక్షేమం కోసమే...'' తడబాటు లేకుండా ప్రవాహంలా సా
ఒకప్పటి మధ్య జర్మనీ రాజధానుల్లో ఒక చోట జరిగిన కూలి సంఘం తిరుగుబాటును ప్రజలింకా గుర్తుంచుకున్నారు. విప్లవానంతరం జరిగిన ఆ భయానక దమనకాండ తాలూకా జ్ఞాపకాలు వారి
రంగాపురం గ్రామంలో సదానందం అనే రైతు ఉండేవాడు. అతడు పేరుకు తగినట్లే ఎల్లప్పుడు ఆనందంగా ఉండేవాడు. పంటలలో నష్టం వచ్చినా అతడు లెక్క చేసేవాడు కాడు. ఒకసారి రెండు సంవత్సరాలు వరుసగా సదానందంకు పంట నష్టం వచ్చింది. చేసిన బాకీ అలాగే ఉండిపోయింది. అయినా సదానందం
నా మీద నాకే అసహ్యమేసింది. గీచిగీచి బేరాలాడుతుంటే నా చెవులకు లీలగా వినిపించినా మౌనంగా వుండి చోద్యం చూడటం తప్పే కదా. ఇంతా తెలిసి వారించకపోవటం ముమ్మాటికీ తప్పే. బండి కుదుపులకు ముంజల కవరు వీపుకు తగులుతుంటే లోపల ఏదో అపరాధ భావం. అయినా చాలా దూరం వచ్చేశాం
రాఘవ ఇల్లు ఖాళీ చేసి ఊరొదిలి వెళ్ళిపోయాడట. రాత్రికి రాత్రే కుటుంబంతో సహా. ఎవరో అనుకుంటున్న మాటలు వినగానే శరాఘాతం తగిలినట్లు విలవిలలాడాడు అతను. ఎక్కడికి వెళ్ళిపోయాడు వాడు ఎవ
చదువురాకపోవడం ఒక లోపమైతే, విద్యావంతులకు పరభాషా పరిజ్ఞానం లేకపోవడం మరింత పెద్ద లోపం. యూనివర్శిటీ డిగ్రీ తీసుకుని, పరిశోధనా రంగంలో ప్రవేశించాక వొరొటోవ్కి ఈ విషయం అనుభవంలోకి వచ్చింది.
'ఎలాగ ఈ యిబ్బందిని అధిగమించడం' అంటూ ఒకటే వర్రీ అయి పోయా
నేను ఒకరోజు ఏదో పని మీద సంగారెడ్డి నుండి మెదక్ పోవాల్సి ఉండే. నేను ఎదురు చూసిన కొద్దీ సేపటికే పల్లెవెలుగు బస్సు రానే వచ్చింది. ఆ బస్సు అప్పటిక
పెద్ద మేనల్లుడు గీ విషయం ఫోన్లో చెప్పంగనే సోఫాలో కుప్ప కూలిపోయిన. వంటింటిలోంచి ఉరికచ్చింది నా భార్య యమున.
కంగారు పడుతూ ''ఏమైందండీ!'' అనుకుంట ఆమె నా భుజాలు పట్టుకుని తట్టి కుదుపేసరికి తేరుకున్న.
యమునకు చూచాయగ ఫోనులోని విషయం చెప్పిన. హుటాహ
అమ్మాయిల నవ్వులు, అబ్బాయిల అల్లర్లతో యూనివర్సిటీ కళకళలాడుతుంది. ఆ రంగుల కళకళల గలగలల్ని తమ హదయాల్లో నింపుకొని వారు చేసే ఎంజారు అంతా ఇంతా కాదు. ఎప్పుడో తప్
తల్లి ముందే పోవడం ఆ తర్వాత తండ్రి కూడా బంగారం లాంటి ఇనుప బకెట్టు తన్నేసి తల్లి దగ్గరికే వెళ్ళిపోవడంతో ఒక్కడుగా మిగిలాడు పరంధాముడు. ఒక్కడూ ఒంటరిగా ఈ పల్లెటూళ్ళో చేసేందుకే ముందిలే అని బయల్దే రాడు. లోకాన్ని చూసొద్దామా, సన్నాసుల్లో కలిసేద్దామా అన్నది
నందగోకులం అందమైన పల్లెటూరు. ఎక్కువ మంది వ్యవసాయం చేసేవారు. ఒకరికొకరు సహాయం చేసుకుంటూ, అందరూ కలిసి మెలిసి ఉండే వారు. వరి కోతలు పూర్తిచేసి, ధాన్యాన్ని రోడ్ల పైన కుప్పలుగా పోసి ఆర పెడుతున్నారు. ప్రధాన రహదారిపై ఎక్కడ చూసినా వరిధాన్యం కనిపిస్తూ ఉంది. ర
''ఒకటి ఒకటి ఒకటి... ఒలింపియాడ్లో నూతన రికార్డుకు తెర తీసిన మా గ్రూప్ అఫ్ స్కూల్స్.... రాష్ట్రం మొత్తం 99.8 ఉత్తీర్ణత శాతం...'' చెవులు చిల్లులు పడేట్టు టీవీలో యాడ్.
బద్దకంగా పేస్టనూ బ్రషనూ ఒక దగ్గరికి చేరుస్తున్నా. మూత పడుతున్న కళ్లూ... తెల్లారగట్ల సహజంగానే గాఢనిద్రను కోరుకునే శరీరం సహకరించట్లేవు. రెండు మూడు నిమిషాలన్నా అయ్
అసలే ఎండాకాలం...
అందులోనూ మే నెల...
భానుడి భగభగలు...
డా|| బి.ఆర్.అంబేడ్కర్ డిగ్రీ పరీక్షల పర్యవేక్షణాధికారిగా ఆర్డర్ కాపీ తీసుకుని నల్గొండ బస్టాండ్లో
భూమ్మీదికి చీకటి గొంగళీ పురుగులా పాకుతున్నది. నాలుగు బజార్లూ తిరిగి నాలుగు చిత్తు కాగితాలు నమిలి కూలిన గోడల పాత ఇంటి వైపు వచ్చింది గాడిద. అప్పటికే అరుగు మీదకు చేరిన కుక్క మోర ఎత్తి బిగ్గరగా అరుస్తున్నది. దీనికేం పోయేకాలం వచ్చింది పిచ్చి కుక్కలా అర
ఆ తెల్లవారి జామున వీచిన చల్లని గాలులు అతని వెక్కిళ్లనూ కన్నీళ్లనూ శ్వాసించి అక్కడే సుళ్లు తిరుగుతోంది. కొన్నాళ్లుగా యథాప్రకారం కాపలా కాయటమో, టార్చిలైట్ కాంతిని ప్రసరింప చేయటమో చెయ్యలేని అతని కాపలాలో నిద్రిస్తున్న పక్షులు, ఆ దినం అతని కన్నీళ్
అడవిలోని కుందేలుమామ చాలా తెలివైంది. ముఖ్యంగా సింహం లాంటి పెద్ద జంతువుల నుండి తనను తాను బాగా రక్షించుకునేది. ఈ కుందేలు నేర్పరితనం గురించి అన్ని జంతువులతో పాటు కుందేళ్లకు కూడా తెలిసింది. కుందేళ్లన్నీ తమ బుజ్జి కుందేళ్లకు ఆ కుందేలుమామతో శిక్షణ ఇప్పిం
దసరా సందడి. ఊరంతా బతుకమ్మ హడావిడి. మహిళలంతా పూలసానువులయ్యారు. పూల వెతుకులాటలో పురుషులు పూలబాటలయ్యారు. చాన్నాళ్ళ తరువాత కలుసుకున్నవారు మాటల మూటలయ్యారు. మొత్తానికి ఊరు ఊరంతా రోజువారీకి భిన్నంగా, వేడుకగా మారింది. ఊరికి దూరం
నవీన - ప్రణీత్ ల వివాహం జరిగి ఆరు నెలలయ్యింది . ఇద్దరూ అమెరికాలోనే ఉద్యోగం చేస్తున్నారు. నవీన కుటుంబం తెలుగు వారే .. కానీ గత ముప్పయి సంవత్సరాలుగా అమెరికా లోనే స్థిరపడ్డారు. అక్కడే పుట్టి పెరగటం వలన నవీనాకు తెలుగు సరిగా రాద
''యాదగిరి భారు'' వాకిట్లోనించి అరిచిండు కరీముల్లా సాయిబు.
బాపు బయటకు వెళ్ళగానే ''యాదగిరి భాయ్.. ఈ సారికి నీకు రెండు నెల్ల కిరాయి పైసలు
ఇస్తున్నాను. ఐదు నెల్ల కిరాయి నీకు బాకీ ఉందని తెల్సు. ఈ మధ్యనే నా రెండో భేటీ అఫ్రోజ్కి
న
అది భగవంతాపురం. ఒకప్పుడు చిన్న తండాగా ఉండేది. బువ్వాల్ల కావొస్తుంది. అరకకట్టినోల్లు
ఇంటికొచ్చి బువ్వతాగుతుండ్రు. బయట జీపు సప్పుడైంది. కాసేపటికి